Deze morgen hebben we met spijt in het hart afscheid genomen van onze uitstekende B&B in Grantown On Spey. Om 09u00 werd het startsein gegeven voor onze volgende etappe. We zetten koers richting Loch Ness, met natuurlijk de hoop om het monster te zien. Het heeft deze nacht geregend maar momenteel hebben we schitterend weer, duimen dat het zo blijft. Onderweg wordt er af en toe een stop gemaakt om een foto te nemen, zoals hier.
Lang treuzelen doen we niet want we plannen om toch een kleine wandeling te maken aan het Loch. Maar eerst gaan we nog "Urquhart Castle" bezichtigen, dit kasteel ligt aan de oevers van Loch Ness en met onze Explore Scotland-pas krijgen we gratis toegang.
We hebben verschillende keren het loch afgespeurd doch zonder resultaat, dat monster zal wel een fabeltje zijn zeker, of misschien had het wel schrik van ons. Tijdens ons bezoek begint het dan toch te regenen, het weer was stilaan opnieuw Schots aan het worden, lage wolken en veel regen. De wandeling gaan we niet maken, want om nu kletsnat in de wagen te stappen en nog een hele dag te rijden, dat is ook niet alles. We zetten onze tocht verder en rijden noordwaarts onze bestemming tegemoet. Veel toeristsche attracties zijn er niet maar het landschap is meer dan genoeg. Ik had een prachtige weg uitgestippeld, maar door het slechte weer was van het landschap niet veel te merken, het is pas in de late namiddag de het opnieuw wat beter wordt, niet veel, maar toch. Hier en daar stoppen we dan toch om een paar foto·s te maken.
De wegen waar we nu op rijden zijn echt smal, juist genoeg voor een wagen, er zijn dan ook verschillende "Passing places" voorzien waar je even opzij kan gaan om een tegenligger door te laten, tientallen kilometers rijden we op zulke wegen, maar veel tegenliggers krijgen we niet te verwerken, niet moeilijk er staan amper huizen.
De meeste tegenstand krijgen we nog van de schapen, die er met honderden los lopen en meermaals de weg opgaan. Soms komen we op 25 kilometer rijden slechts twee wagens tegen. Hier zijn er echt nog stukken ongerepte natuur, alleen de weg is er aangelegd.
Wie Stefaan een beetje kent, weet dat hij hier in zijn nopjes is, uren rijplezier. Ik zal denk ik nog wat moeten wachten, want fotograferen lukt momenteel niet zo goed en dan zeker als het weer nogmaals naar de donkere kant omslaat. We zien amper nog waar we rijden.
We zitten nu bijna in het noorden en morgen staat er nog een "scenic drive" gepland, hopelijk mogen we beter weer verwachten. Het hotelletje waar we logeren in "Watten" is een klein familiehotel, we moeten wel wat inleveren op de grootte van onze kamers. Maar de kamers zijn kraaknet, bovendien kregen we weer voor een meer dan schappelijke prijs een uitstekende maaltijd geserveerd. We hebben besloten om elke avond af te sluiten met een plaatselijke whisky. De keuze laat ik over aan Stefaan, ik heb daar absoluut geen verstand van. Zijn gekozen whisky is steeds voortreffelijk en ik moet zeggen, ze smaken me ook.