13 augustus.

Glasgow.

Ik zal, zoals ongeveer iedere dag, maar beginnen met het weer: het is weer geen weer. Toen ik opstond waren ze er juist nog een pittige regenbui aan het uitwringen. Na ons ontbijt ziet het er ietwat beter uit: het regent niet!

We gaan de stad een beetje verkennen. Vanaf ons hotel is het een 30 minuten stappen, al na 10 minuten begint de "drizzle" opnieuw, gelukkig wordt het niet erger en komen we zonder al te natte kleren aan in de stad. Het is nog vrij vroeg maar toch loopt er al heel wat volk in de winkelstraten.



Ook dit standbeeld trekt onze aandacht, knap gespeeld!



Wat verder zien we een mooie gallerij. Heren, kom hier niet met je vrouw, alle winkels verkopen hier dure juwelen. En dan zie je hier nog maar de helft van de galerij.



Na een tweetal uren door de stad geslenterd te hebben beseffen we al vlug dat we op deze manier niet veel van de stad zullen te zien krijgen, dan maar de simpele methode gebruiken de "Hop On, Hop Off" bus, hier in Glasgow duurt zo·n rit maar liefst 1u45.



Prachtige oude gebouwen wisselen elkaar af met spiksplinternieuwe.Deze stad is in volle ontwikkeling, en mijn beeld van een oude vuile arbeidersstad moet ik al heel gauw herzien. Hieronder wat voorbeelden.

Dit prachtige gebouw werd omgetoverd tot gezellig hotelletje.



Net zoals deze kerk werd omgebouwd tot een deftig restaurant.



De "Tolbooth Tower". Hier werden de straffen van de ter dood veroordeelden uitgevoerd.



Even verder staat deze prachtige brug: de "Clyde Arc". Een knap staaltje van bouwkunst en architectuur.



En, kennen jullie deze jongens?



Al even modern zijn het "Glasgow Science Centre"



en het "Scottisch Exhibition Centre"



Ook deze krachtpatser doet denken aan de tijden van weleer.



Ook de "Glasgow University" mag er wezen.



Of wat dacht je van het "Kelvingrove Art Gallery & Museum", hier komen jaarlijks 2 miljoen bezoekers.



Een heel ander verhaal is dit moderne winkelcentrum.



En plots zie je dan weer statige herenhuizen.



Wat er juist te doen is in Glasgow weet ik niet maar we komen een aantal keer zo een jongens tegen.



Wat ik wel weet is dat er momenteel het wereldkampioenschap doedelzakspelen voor groepen doorgaat, een schouwspel dat we helaas moeten missen. Door deze wedstrijd lopen er dan ook veel traditioneel geklede Schotten door de straten.





Of zouden deze laatste twee dan toch Stefaan en Dirk zijn????

Jullie hebben het waarschijnlijk gemerkt, de zon heeft ons de hele namiddag gezelschap gehouden, het is pas als we naar het hotel terug keren dat er opnieuw regen valt.

We besluiten dan ook om onze avondmaaltijd in het hotel te nemen, en dan begint wat wel lijkt op een aflevering Fawlty Towers!!

We spreken af om 19u00 in de lounge, dat is makkelijker want Stefaan zijn kamer is op de derde verdieping en de mijne op de tweede. Van hieruit gaan we naar de eetzaal van het hotel, oeps, niemand te zien, er staat nog een onafgeruimde tafel en de lichten zijn allemaal gedoofd. Even gaan checken bij de receptie wat er aan de hand is. Aha, daar staan Polly en Basil.
- Dirk: Euh, kunnen wij soms iets te eten krijgen?
- Polly: ja natuurlijk, ik zal jullie een lijst geven met restaurants die we aanbevelen.
- Dirk: Sorry maar we zouden graag hier eten, dat kan toch?
- Basil: Ja, maar gisteren hebben we hier veel volk over de vloer gehad en eigelijk hebben we niet zoveel meer in huis.
- Polly: Weet je wat, kies iets van op de kaart en we zullen zeggen of we het nog hebben.
- Dirk: Okè, we nemen de viscake als voorgerecht en een beefburger voor Stefaan en voor mij een kippenburger.
- Basil: Euh, ik vrees wel dat we geen frieten meer hebben.
- Polly: Maar dat is geen probleem die kunnen we wel ergens halen.
- Wij: Ja, goed, doe dan maar.
Even later duikt Polly op achter de bar.
- Polly: Heren, wat denken jullie van deze chips? (ze toont twee kleine zakjes chips: èèntje met BBQ en èèntje met pickels)
- Dirk: Wat bedoel je?
- Polly: Wel, om bij de hamburgers te doen in plaats van de frietjes.
- Dirk: Slik, neen laat maar, geef gewoon de viscakes en nadien de burgers.
- Basil: Neen, neen, geen probleem we gaan frietjes halen. Wachten jullie in de lounge we zullen voor jullie een tafel klaarzetten.
Basil doet zijn jas aan en verdwijnt. Wij gaan in de lounge zitten en kijken nog maar eens naar het nieuws op BBC, dat blijkt nog steeds identiek hetzelfde te zijn als deze morgen.
Een deur gaat open en Basil komt terug binnen, ik kijk verder niet om, ik denk dat hij nu de keuken ingedoken is.
Na een kwartiertje horen we stappen achter ons. Het is Basil.
- Basil: Heren, het spijt me, ik heb slecht èèn viscake meer, mogen het ook gefrituurde scampies zijn?
- Dirk: (zucht) Okè, doe maar.
Ongelooflijk!!! En dit voor een hotel waar er 78, jawel 78 kamers zijn.
Daar is Polly terug.
- Polly: Heren, willen jullie mij volgen?
Wij weg naar de eetzaal, daar staat tussen een dertigtal andere tafels juist èèn tafeltje gedekt. We schuiven aan en krijgen nog de vraag wat we drinken. Polly verdwijnt. En denk je nu dat er ook maar èèn lampje brandt in het hele restaurant, nee, niks, nada, noppes, hèèl gezellig. Enfin, voor de rest doen Polly en Basil hun best, het eten was wel niet veel soeps. Ik zeg nog tegen Stefaan: Moesten ze komen vragen voor een koffie, mij niet gezien hoor, het is hier veel te ongezellig.
Ja, wat dacht je, even later komt Basil binnen met de rekening, geen koffie geen dessert.

We zijn dan maar op de kamer een ferme whisky gaan drinken, en weet je wat ik eigenlijk nog het ergste vind? Dat we Manuel niet te zien gekregen hebben.

Slaapwel en tot morgen.

Dirk en Stefaan.